martes, 12 de mayo de 2009

alice & daly waters & katherine

ACTUALIZACIÓN FOTOS: Alice Springs

ACTUALIZACIÓN FOTOS: Daly Waters

ACTUALIZACIÓN FOTOS: Trip to Katherine


Hola!!

Si no he escrito hasta ahora no ha sido por falta de actividad... para nada! De hecho, antes de ayer me pasó una de las cosas más increíbles desde que estoy aquí en Australia.

Resulta que...
1 mes antes de partir a Australia, un amigo (Gallo) me mandó un correo con copia a dos amigas, advirtiéndonos de que los 3 íbamos a Australia en las mismas fechas, por si queríamos encontrarnos, comentar algo... el caso es que, dados los diferentes planes que llevábamos cada uno (ellas dando vueltas sin plan alguno y yo trabajando en la bodega) no supimos nada más los unos de los otros.
El domingo iba paseando con Andreu por Alice, cuando de repente dos chicas nos oyeron hablar y preguntaron... ¿catalans? Y claro, cuando encuentras alguien de tu tierra, te paras y te pones a hablar. Y después de una hora de conversación, esas dos chicas resultaron ser las dos del mail de hace unos 5 meses. El mundo puede llegar a ser increíblemente pequeño. Obviamente, la sorpresa fue ENORME, y nos fuimos de copas por la noche. Así pues, en Alice conocí a Andreu, Gemma y Tanit (sí Arnau, si Almotx... la Gemma i la Tanit jaja). Ellas se vuelven en dos semanas p’a casa, y Andreu siguió su ruta, aunque igual nos encontremos en Darwin.

gemma, jordi i tanit

andreu, jordi

Ayer conducí más de 850 Km habiendo dormido una sola hora la noche anterior culpa de los catalanes y del Barça. Por el camino, me paré en Tennant Creek (ciudad donde habría dormido dos noches antes de no conocer a Andreu) para pedir disculpas en el hostel por no haberme presentado sin avisar (no nos engañemos... fui a que no me cobraran la habitación). Y... madre mía. ¡Qué sitio! ¡Qué peligro! Dicen que La Mina, que San Cosme son lo peor de lo peor... los barrios más peligrosos y feos del mundo. ¡Mentira! Tennant Creek es diez mil veces más... más de todo! Doy gracias a Iniesta... perdón... quería decir doy gracias a Dios por haber evitado que durmiera ahí, en aquel cuchitril lleno de aborígenes deseosos de turistas como yo. Así que me dirigí al pub de Daly Waters directamente, lo que era mi siguiente destino.

Antes, durante el viaje, me pude parar en un sitio llamado Wycliffe Wall, el único lugar en Australia donde dicen se han podido avistar OVNIS’s (aquí UFO’s). El sitio es pintoresco con ganas. También me paré en unas rocas llamadas Devils Marbles, que tienen su historia de por qué están ahí y por qué tienen esas formas, pero que me da pereza explicar y seguramente a nadie le importa. Tiene que ver con el mar, eso es todo.

Hablemos de pub de Daly Waters! Un lugar lleno de vida, de historias, de cosas... FUE INCREÍBLE. Quizá lo más auténtico que haya visto nunca. Nada más llegar, me paro al ver un semáforo en rojo a 20 metros. Después de 1 minuto, leo un cartel abajo que pone “Semáforo más remoto de Australia”. Era un semáforo absolutamente inútil, pero servía para tenerlo allí. Y siempre en rojo.


Al entrar en el pub, pude descubrir todo tipo de objetos colgando del techo, barra... todo lo que tuviera superficie donde clavar una chincheta. Había sostenes, gorras, fusiles, billetes, monedas... chanclas!! Bragas, calzoncillos, carnés de conducir, de estudiante, DNI’s... de todo! Matrículas de coche, camisetas de equipos, banderas... así que, después de llegar absolutamente cansado y muerto de sueño, no tuve más remedio que ir a mi habitación, dejar las cosas, tomarme una cucha e irme p’a la cam... p’al bar a pedir una cerveza. Pedí una gran jarra, como merecía la ocasión, y me preguntaron si quería cara o cruz. ¡En efecto! 50% de probabilidad de cerveza gratis. Yo pedí cara. Los que me conocen bien saben que salió cruz. También reservé BBQ para la noche... medio beef de vaca y medio barramundi. Buenísimo! Todo acompañado por la música de Frank Turton, “The Chookman”, cantante country que tuvo su momento culminante cuando se puso un gorro con forma de casa y una especie de gallina encima. Todo muy surrealista y mágico. Me encantó. Lugares como estos justifican mi viaje, de verdad. Ah! Allí conocí a Jordi, otro catalán que estaba de paso. Le vi 10 minutos y siguió su camino hacia Alice Springs.


Hoy me encuentro en Katherine, un pueblo a 300 Km de Darwin, mi destino final, base del parque nacional de Nitimiluk, donde mañana reservé un desayuno a las 7:00 en un barco para visitar unas gargantas muy espectaculares que hay en un río. A mitad de camino entre Daly Waters y Katherine me paré en un río termal ubicado en Mataranka. Iba a bañarme en un río más grande pero una señal de “Cuidado cocodrilos” me hizo desistir. El hostel donde dormiré es cutre, y hace mucho calor. La habitación está acondicionada con un ruidoso ventilador que tiene la función de esparcir el calor existente en la sala. Da igual, porque descubrí un sitio en la ciudad (paseando) que hoy cocinan buffet de carnes, más o menos lo mismo que en un sitio que descubrí en Alice Springs. Eso sí, el pueblo es muy mierdoso. Tónica general del outback. Por cierto! Ya me encuentro en zona tropical. Atrás queda el sol del desierto para dar paso al sol tropical. Hace mucho mucho calor.


Mañana pondré rumbo al parque nacional más famoso en Australia, el Kakadu. Quizá no tenga cobertura, así que igual no nos vemos en un par de días... mamá, papá... no descartéis que os llame desde una cabina para que me pongáis el puyal durante 90 minutos para seguir el partido vía teléfono. No lo descarto.

Besos! Y abrazos. Que cada cuál tome lo que quiera :)

PD: Me olvidaba!!! HAPPY KILOMETRES Toyota Camry!!! Ayer cumplió los 333.333 Km. Cifra a los que pocos supercoches llegan. A por los 444.444!


Jordi

10 comentarios:

Rauxa dijo...

Bastaaaaaaaant beeeeeeé la trobada, no??. Ara a fer punts per a la tornada.
Per cert podriem catalogar Daly Waters com el pub més ortera de la història, i sens dubte com has dit el barret amb forma de casa senzillament: màgic.

Passa-ho en gran, forta abraçada.

pos yo dijo...

por 2 tías que ve y no moja,si es que!

Javinhos dijo...

El pub de los sostenes es cutre pero si pasaste por allí debiste dejar algo colgado no?

Una abraçada

iria dijo...

qué hace ese piano ahí solito??????????
podría haber sido tu momento de gloria jordi....o no.jejeje

pare de la criatura dijo...

Tengo que ir a tocar ese piano algún día....
Todo alucinante....

tieta Lola dijo...

quina casualitat aixo d'aquestes noies , anar i trobar-les amb lo petit que es Australia , total com a Torrelles,que tothom es troba.Sort que veiem aquests paisatges tant maravellosos amb els teus ulls perque crec que al menys jo , no els veure mai,i si no , els veure dues vegades.vigila amb els cocodrils que si no ens quedem sense bloc i aixo no pot ser.Petonets molt grans i tingues molt seny.

cosinetAlbert dijo...

¡Hola Jordi!!!
Ja veig que tú passes molt bé lo que m ´agrada de les fotos es aquell puesto natural.
AAAAAAAAAAAAAAA!!! i tens sort que hi havia aquell cartell que deia que vigilessis amb els cocodrils.
Encara no he vist les fotos que has posat pero si venen de tú estic segur que seran PRESSIOSES!!! je,je,je Jordi un dia em tens de trucar i inforrmarme a veura si has trobat novia,que molt parlar dels viatges ipoc de les coses importants que son LES NOVIES!!! je,je,je es broma pero bueno tu truquem si has trobat novia bueno adeu AUSTRALIANU!!! molts petons de part de tots els TORRELLENCS!!! i VISCA EL BARÇA!!! adeu campio.

asturias dijo...

Epa jordi, joer que vien te estas cuidando no?

Bueno lo de las catalanas es bunisimo, no ne fastidies que no es dificil que sin quedar con ellas, resulten ser las chicas de las que te habian hablado.

Pero lo realmente cojonudo es el bar, dios mio, pero que es eso, no me podia imaginar tal cantidad de cosas absurdas colgadas en un bar, creo que abra que traer la idea para aca, mira que lei primero el comentario pero cuando decias que habia tal cantidad de chanclas,sujetadores, matriculas y demas no me podia imaginar tal cantidad.

Pero bueno veo que los bares tienen buena pinta.

Venga jordi te dejo que marcho a ver el fcb a una de las muchas pantallas gigantes que ponen aqui en bilbao para la final.Seran ilusos, todos vestidos de rojiblanco, la ciudad engalanada y todo para nada.jejeje

Bajare con mi camiseta del 2 a 6 como no.

Y bueno mucha suerte por si otro dia te vuelves a jugar un jarra de cerveza a cara o cruz

SALUDOS DESDE BILBAO Y VISCA BARÇA
A POR EL PRIMER TITULO

LUIS Y SHEI

cosinetAlbert dijo...

GOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOL!!!!
VISCA EL BARÇA!!! ja portem 4
GOLS i encara no s´hacabat
adeu cosinet de part dels torrellencs CULES!!!!.

Malatesta dijo...

Volia ser el primer, però no podrà ser.

VISCA EL BARÇA, VISCA CATALUNYA I VISCA AUSTRALIA I VISCA TOT!!!

Mal any esportiu per decidir marxar amic! Espero que poguessis veure la segona part que em vaig perdre. A per la segona!!!