jueves, 28 de mayo de 2009

copa, lliga, champions... I MOCADORS!


OLE OLE I OLE

OSTIAAAA!!!! I OLEEEEE!!!!!!

TRI - PLE - TE


Melbourcelona, 2009

4 comentarios:

Tia Roser dijo...

Al ALBERT COSINET D'EN JORDI. ¡¡OLE
EL BARÇA¡¡

Te volía dir que li fas uns escrits molt macus al cosinet Jordi. Especialmente el ùltim en el que tornes a felicitar al Avi per el seu 92 cumpleanys. El Avi li ha fet molta gracia que presumisis d'Avi de 92 any davant dels teus companys ded clase, aixó vol dir que l'estimes molt i estás orgullos d'ell.

L'Avi t'envie molts petons y jo també

fas uns escrits molt macu al cosinet Jordi

Gerard dijo...

OOOLELE OOOOLALA SER DEL BARÇA ÉS, EL MILLOR QUE HI HA!!!!!!!!!!!!!!

Espero que el veiéssis. Ahir la vida em va ensenyar una lliçó molt gran: per arribar al màxim en aquesta vida no cal tenir talent ni ser bo en el que fas. Només ho ha de semblar. Hleb ja té una Champions.

Petons!

cosinetAlbert dijo...

COPA,LLIGA,CHAMPIONS,CHAMPIONS!!!
Jordi!!!AQUESTA CHAMPIONS ES NOSTRE!!!Cosinet hem fet historia i el PEP GUARDIOLA es el primer entrenador Espanyol que aconsegueix un triplet.El partit va ser una passada primer vem estar una miqueta fluixos pero despres va arrivar el GOOOOOL!!!
de SAMUEL ETO´O i bueno el gol de MESSI ja va ser una passada es un partit HISTORIC!!!
ADEU COSINET I VISCA EL BARÇA!!!!
I LA MARE QUE EL VA PARIR!!!
Desde torrelles t´enviem molts petons i segueix fent les teves aventures.VAMOS TIGRE QUE PODEMOS,PODEMOS,PODEMOS SI AUSTRALIANU!!! Adeu Campio.

l'Avi dijo...

Querido Jordi:
Por mucho que me efuerce,no sabré explicarte con palabras el efecto producido por tu felicitación con motivo de mi 92 aniversario. Solo podría decirte que las "baberias" del Avi,según iba leyendo, hubieran podido provocar el desbordamiento del rio Oñar. Me has retrotaído a la época de tu infancia, cuando todo era tan diferente;yo más joven y mis nietos unos niño. Sin embargo creo que tu cariño por el Avi se sitúa muy por encima de la realidad y temo que los que solamente me conocen a travé de tus mensajes por Internet,puedan sufrir unA decepción si me conocieran peronalmente. Seguramente pensarían "no es para tanto".

Recibí las postales que jalonan tu itinerario y pienso que, como un señor llamado Cervantes,"No hay camino que no acabe, como no se le oponga la pereza o la ociosidad". Como ninguna de estas dos circunstancias concuerdan en tu caso, todos esperamos con impaciencia el final de tu andadura que finalizará con un muy fuerte y emocionado abrazo.

Mi otro nietos Albert y Maria creo que se emocionaron cuando leyeron tu escrito,porque ellos también me quieren muchO Y yo os quiero MUCHISIMO a todos.

Te quiere el AVI

Muchas gracias a todos lo que sin conocerme me han felicitado.

¡Ah¡ Se me olvidaba: Felicitats a tots els"CULEES" de un "SUFRIDOR"